«Οι μεταφραστές στη Γαλλία είναι είτε κάτι ανώνυμοι φουκαράδες, που δουλεύουν για ανελέητα αφεντικά, είτε φιλόλογοι δευτέρας διαλογής που ασυνείδητα και χωρίς καμία ικανότητα, όντας καπάτσοι και λειτουργώντας ως διαμεσολαβητές ανάμεσα στον εκδότη και το συγγραφέα, απολαμβάνουν αργομισθίες ως μεταφραστές μεγάλων ανδρών και εκμεταλλεύονται ανερυθρίαστα* αυτήν τη φλέβα χρυσού, ζώντας ως παράσιτο στο τρίχωμα του συγγραφέα». Ανατρίχιασα! Αυτά έγραφε, όμως, ο Georges Lafourcade, καθηγητής αγγλικής φιλολογίας, το 1945. Μια εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη από αυτή του M. Serres. Για τον Lafourcade, λοιπόν, όπως και για πολλούς άλλους, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν υπάρχουν οι άγγελοι του Serres! Οι χαρακτηρισμοί για τον μεταφραστή ως επαγγελματία, το μεταφράζειν ως διαδικασία και το μετάφρασμα ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, από την αρχή της ιστορίας της μετάφρασης δίνουν και παίρνουν και στις περισσότερες των περιπτώσεων μοιάζουν με αυτές του Lafourcade. Ο M. Cronin, ένας από τους, κατά τη γνώμη μου, πιο συναρπαστικούς συγγραφείς του (σχετικά νεοσύστατου) κλάδου της Μεταφρασεολογίας, αναφέρει στο βιβλίο του ‘Translation and Globalization’, ένα άρθρο ενός περιοδικού, το οποίο προέτρεπε τις νοικοκυρές να βγάλουν έξτρα χαρτζιλίκι και να ενισχύσουν το οικογενειακό τους εισόδημα, κάνοντας μεταφράσεις! Αρκεί να γνώριζαν σε ικανοποιητικό επίπεδο μια ξένη γλώσσα και να είχαν στο σπίτι τους ένα καλό λεξικό!
*Σ.τ.Μ.: ανερυθρίαστα = ξεδιάντροπα
…και πράττουμε τα φαύλα, ανερυθρίαστα πλέον…- Τ. Παπατσώνης-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου