*Σ.τ.Μ: Σημείωμα της Μεταφράστριας

Η επιλογή του ονόματος του blog είναι ένας τρόπος απόδοσης φόρου τιμής στους αφανείς ήρωες, στους άγνωστους μεταφραστές, που πάντα μένουν στο περιθώριο. Σε αυτούς που το έργο τους συνήθως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και το όνομά τους δεν αναφέρεται συχνά. Σε όλους αυτούς, που για πολλούς πρέπει να ξέρουν τα πάντα, αλλά για τους περισσότερους δεν κάνουν τίποτα. Είναι μια απάντηση στην ερώτηση: «Με τί ασχολείσαι; Α! Το σπούδασες;» και σε σχόλια τύπου: «Σιγά, μωρέ τη δουλειά! Ανοίγεις λεξικό, βρίσκεις λέξη, κλείνεις λεξικό». Η μετάφραση είναι πολλά παραπάνω από λεξικά και ηλεκτρονικά προγράμματα και η δουλειά του μεταφραστή δεν περιορίζεται στο τέλος μια σελίδας υπό το σύμβολο Σ.τ.Μ! Κι αν για πολλούς, οι μεταφραστές είναι «αόρατοι», εδώ συμμεριζόμαστε την άποψη του M. Serres για τους μεταφραστές, σύμφωνα με την οποία, οι μεταφραστές πρέπει να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι της συντροφιάς των αγγέλων και να μην ξεχνούν ότι ... les pires Anges se voient; les meilleurs disparaissent…(οι χειρότεροι άγγελοι είναι ορατοί, οι καλύτεροι εξαφανίζονται). Με αυτό το blog θα εξαφανιστούμε σίγουρα, παναπεί θα γίνουμε καλύτεροι!

*Σ.τ.Μ.: Κι αν νομίζετε ότι σ’ αυτό το blog θα βρείτε μόνο Μεταφραστικά, γελιέστε! Σε αυτή την πόλη των Αγγέλων…ο Θεός είναι η Γλώσσα, την οποία και θα υμνούμε! ΕυΛόγησον!

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Γλώσσα Ανέστη!

Μια και μιλήσαμε ήδη για γλώσσες που πεθαίνουν ή καλύτερα για ανησυχίες περί νέκρωσης γλωσσών, γιατί θα επανέλθουμε στο θέμα κάποια στιγμή, ας δούμε και την περίπτωση ανάστασης! Ακριβώς όπως τα φυτικά και τα ζωικά είδη μπορούν να αναδημιουργηθούν με τη διατήρηση του DΝΑ τους, οι φθόγγοι, η γραμματική και το λεξιλόγιο μιας γλώσσας μπορούν να μαγνητοφωνηθούν σε CD (πάνε οι κασέτες και οι δίσκοι) για τις μεταγενέστερες γενιές και έτσι να υπάρχει υλικό σε περίπτωση εξαφάνισης μιας γλώσσας. Αν και σαφώς υπάρχουν πολλές δυσκολίες και πρέπει να ληφθούν πολλά υπόψη, οι πολυαγαπημένοι και εξαιρετικοί επιστήμονες, στους Γλωσσολόγους αναφέρομαι για όσους δεν το κατάλαβαν, μπορούν να μας διαβεβαιώσουν πως η γλώσσα μπορεί να είναι η ίδια μετά την αναβίωση της! Η πιο επιτυχημένη περίπτωση αναβίωσης μιας γλώσσας είναι αυτή της Εβραϊκής. Η γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης, η Εβραϊκή γλώσσα, δεν ομιλούνταν για αιώνες σε καθημερινή βάση, αλλά παρέμενε ζωντανή χάρη στους λόγιους και τη χρήση της από τη θρησκεία. Από το 19ο αιώνα η Εβραϊκή ξανάρχισε να ομιλείται στην Παλαιστίνη, χάρη σε ένα κίνημα με αρχηγό τον Eliezer Ben-Yehuda (1858-1922), του οποίου ο γιος ήταν ο πρώτος που είχε τη σύγχρονη εβραϊκή γλώσσα ως μητρική γλώσσα. Με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, η Εβραϊκή διδασκόταν στα ισραηλινά σχολεία, υιοθετήθηκε και από τους μετανάστες, συχνά σε βάρος κάποιων άλλων γλωσσών του εβραϊκού πολιτισμού, όπως η γερμανική γλώσσα Γίντις ή η ρομανική Λατίνο.
Η Εβραϊκή αποδεικνύει πως η αναβίωση μιας νεκρής ή υπό εξαφάνιση γλώσσας είναι δυνατή. Σχετικές προσπάθειες στοχεύουν στην αναβίωση της Οξιτανικής, καθώς και της Γασκωνικής γλώσσας στη Γαλλία, της Μανξ και της Κορνουαλικής στη Βρετανία. Η δυνατότητα αναβίωσης είναι ένα από τα κίνητρα για τη σπουδή μιας γλώσσας που κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Ένα άλλο κίνητρο είναι το φως που μπορεί ίσως να ρίξει αυτή η σπουδή στην ανθρώπινη γλωσσική ικανότητα. Για παράδειγμα, οι γλώσσες που ακολουθούν τη σειρά των όρων αντικείμενο - υποκείμενο - ρήμα συναντώνται συχνά στην περιοχή του Αμαζονίου, η οποία όμως απειλείται από οικολογική καταστροφή.


*Σ.τ.Μ.:  Μακάρι το Ισραήλ να χρησιμοποιούσε μόνο τη γλώσσα εις βάρος άλλων γλωσσών. Δυστυχώς τα πρόσφατα γεγονότα μας διαψεύδουν!

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Διαβάζοντας καθημερινά τα κείμενά σου, νιώθω ότι είμαι από τους τυχερούς που έχουν αυτοί την ευκαιρία. Μακάρι να γίνουν πολλοί οι αναγνώστες και να εμπλουτίσουν με χαρά το blog σου!