*Σ.τ.Μ: Σημείωμα της Μεταφράστριας

Η επιλογή του ονόματος του blog είναι ένας τρόπος απόδοσης φόρου τιμής στους αφανείς ήρωες, στους άγνωστους μεταφραστές, που πάντα μένουν στο περιθώριο. Σε αυτούς που το έργο τους συνήθως δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και το όνομά τους δεν αναφέρεται συχνά. Σε όλους αυτούς, που για πολλούς πρέπει να ξέρουν τα πάντα, αλλά για τους περισσότερους δεν κάνουν τίποτα. Είναι μια απάντηση στην ερώτηση: «Με τί ασχολείσαι; Α! Το σπούδασες;» και σε σχόλια τύπου: «Σιγά, μωρέ τη δουλειά! Ανοίγεις λεξικό, βρίσκεις λέξη, κλείνεις λεξικό». Η μετάφραση είναι πολλά παραπάνω από λεξικά και ηλεκτρονικά προγράμματα και η δουλειά του μεταφραστή δεν περιορίζεται στο τέλος μια σελίδας υπό το σύμβολο Σ.τ.Μ! Κι αν για πολλούς, οι μεταφραστές είναι «αόρατοι», εδώ συμμεριζόμαστε την άποψη του M. Serres για τους μεταφραστές, σύμφωνα με την οποία, οι μεταφραστές πρέπει να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι της συντροφιάς των αγγέλων και να μην ξεχνούν ότι ... les pires Anges se voient; les meilleurs disparaissent…(οι χειρότεροι άγγελοι είναι ορατοί, οι καλύτεροι εξαφανίζονται). Με αυτό το blog θα εξαφανιστούμε σίγουρα, παναπεί θα γίνουμε καλύτεροι!

*Σ.τ.Μ.: Κι αν νομίζετε ότι σ’ αυτό το blog θα βρείτε μόνο Μεταφραστικά, γελιέστε! Σε αυτή την πόλη των Αγγέλων…ο Θεός είναι η Γλώσσα, την οποία και θα υμνούμε! ΕυΛόγησον!

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Η Νέα Καλιφόρνια

Η Ντίλμα Ρουσέφ είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βραζιλίας, η οποία με ποσοστό 55,5 % αναλαμβάνει από την 1η Ιανουαρίου του 2011 τα ινία της διακυβέρνησης της χώρας με την 8η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Τι κι αν μεγάλωσε με γαλλικά, πιάνο και την πίστη ότι υπάρχει Θεός; Γρήγορα άλλαξε γνώμη και η αντάρτισσα Ρουσέφ, όπως την χαρακτηρίζουν όλες σχεδόν οι εφημερίδες, η οποία είχε φυλακιστεί επί δικτατορίας, τώρα καλείται να κυβερνήσει τη χώρα της σάμπας, που το 2014 θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και το 2016 τους Ολυμπιακές Αγώνες. «Θα είμαι Πρόεδρος όλων των Βραζιλιάνων, χωρίς καμία εξαίρεση», δήλωσε η νεοεκλεγείσα Ρουσέφ και τα κόκαλα του βραζιλιάνου συγγραφέα Αφόνσο Ενρίκες δε Λίμα Μπαρέτο (26 χαρακτήρες χωρίς τα κενά, το όνομά του) έτριξαν! Ο Μπαρέτο (για ευνόητους λόγους κρατάμε τους 6 χαρακτήρες) ήταν ένας συγγραφέας πολλαπλά περιθωριοποιημένος: ήταν μαύρος, φτωχός και συμπαραστάτης των φτωχών, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους συγγραφικούς κύκλους, έζησε σε μια άκρως ρατσιστική κοινωνία, έχασε νωρίς την μητέρα του, ενώ ο πατέρας του κλείστηκε σε τρελοκομείο. Ο Μπαρέτο πέθανε αλκοολικός στα 41 του χρόνια, δεν έκανε παιδιά, δεν παντρεύτηκε, αλλά ούτε και ταξίδεψε, όπως ονειρευόταν. Τα ταξίδια του τα έκανε μόνο μέσα από τις λογοτεχνικές του περιπλανήσεις και έτσι έφτασε σε τόπους, όπως εκείνος τους φανταζόταν.  Το έργο του παρέμενε στην αφάνεια και μόλις τις τελευταίες δυο δεκαετίες θεωρείται ένας από τους πλέον σημαντικότερους συγγραφείς της Βραζιλίας. Στα χέρια μου έπεσε το έργο του «Η Νέα Καλιφόρνια», από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Πρόκειται για ένα σύντομο αλλά άκρως περιεκτικό διήγημα, το οποίο σε γενικές γραμμές περιγράφει το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για να βγάλει λεφτά! Μέχρι και νεκρούς ανασταίνει, μέχρι και πεθαμένους ξεθάβει, πιστεύοντας πως με την κατάλληλη επεξεργασία οστών μπορεί να δημιουργηθεί χρυσάφι, όπως έταξε ο άγνωστος για την τοπική κοινωνία της Τουμπιακάνγκα και μετά εξαφανίστηκε! Οι κάτοικοι όμως μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, τρελοί και λογικοί, αδίστακτοι κι αλαφροΐσκιωτοι, όλοι τους τρέξαν στο σατανικό ραντεβού στο νεκροταφείο η «Γαλήνη» προκειμένου να τραβήξουν τις «σιχαμερές σάπιες σάρκες που έζεχναν και δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν από τα κόκαλα…και η εχθρότητα δεν άργησε να ξεσπάσει. Οι νεκροί ήταν λίγοι και δεν έφταναν να ικανοποιήσουν την πείνα των ζωντανών. Άρχισαν οι μαχαιριές, οι πιστολιές, το γροθοκόπημα...». Το πρωί το νεκροταφείο είχε περισσότερους νεκρούς απ’ όσους είχε φιλοξενήσει στα τριάντα χρόνια της ύπαρξής του.» Βέβαια, τα ηθικά διδάγματα είναι πολλά και ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει περισσότερα συμπεράσματα από τα αναμενόμενα και να δει περισσότερες εικόνες από τις προφανείς, μέσα από τα μάτια του Μπαρέτο Έτσι, η κάθαρση μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης επιτυγχάνεται χωρίς δεύτερη κουβέντα!

*Σ.τ.Μ.: Ένα μεγάλο μπράβο στον αξιόλογο μεταφραστή Κρίτων Ηλιόπουλο στις Εκδόσεις των Συναδέλφων και … στον Μπαρέτο! Τα μπράβο στους/στις προέδρους περιττεύουν!